Το πρώτο Σκαλί, Καβάφης - The one about first steps

Ο αγαπητός Καβάφης μιλούσε κυριολεκτικά για την Υψηλή Τέχνη της Ποίησης, εγώ όμως το είδα αλληγορικά όταν το διάβασα.

Αναλογίσου λοιπόν, όταν σκέφτεσαι πως δεν έχεις κάνει τίποτα στη ζωή σου σε σχέση με τους φτασμένους ήδη στα πάνω-πάνω λαμπερά και αλαβάστρινα σκαλοπάτια, ότι εδώ που βρίσκεσαι τώρα,oτι στο κομμάτι που είσαι Μάϊστρος και Αυθεντία,απέχεις ήδη μακρυά από το έδαφος,από τη βάση,την απρα(γ)ξία και τη λήθη.

Ναι,είναι δύσκολο να είσαι πολίτης στων 'Ιδεών την Πόλι',

αλλά αν δεν περάσεις από την πρώτη Δημοτικού ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ;

Μμμμμμμ?????

:D :D :D

<< Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης· «Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα. Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι. Aλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω, πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα· κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος.» Είπ’ ο Θεόκριτος· «Aυτά τα λόγια ανάρμοστα και βλασφημίες είναι. Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι· τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα. Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει. Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι πολίτης εις των ιδεών την πόλι. Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν. Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης. Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι· τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.» >>