The one about 'Knowing Thy Self'

Το αποφάσισα!! Θα γράψω ένα βαρύγδουπο ποστ!! Γιατί είναι και βαρύγδουπες οι ημέρες. Θα το πω: "'Κατά τον Δαίμονα Εαυτού''

Ένα λοιπόν, από τα πλέον 'απαραίτητα εφόδιά' μας, είναι το να γνωρίζουμε τον εαυτό μας.

Καλά μέχρι εδώ;

Εντάξει, κι αν δεν τα πολυκαταφέρνουμε απο μόνοι μας, ας ακούμε και τους άλλους τι έχουν να μας πουν.

Μπορεί αυτά που θα ακούσουμε, να είναι αποκαλυπτικά, αν αφήσουμε στην άκρη τον Εγωισμό και την Έπαρση.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ;

Ε, μετά όταν αρχίσουμε να γνωρίζουμε και αρχίσουμε να ακούμε, ας πράττουμε.

Είναι ουσιώδες.

Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί αναγνωρίζοντας πρωτίστως τις αδυναμίες μας, τις πιρπιτσολιές που θεωρούμε ότι μας ορίζουν, τους εγωισμούς και το πείσμα με το οποίο υπερασπιζόμαστε μερικές φορές τις ανοησίες του εγκεφάλου μας, της προσωπικότητάς μας, μπορούμε όοολα αυτά να τα υπερβούμε και να γίνουμε αυτό που ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ή ΘΕΩΡΟΥΜΕ ότι έτσι κι αλλιώς είμαστε. ;)

Τι; Έχει κι άλλο;;;

ΑΜΕ!!

Και μέσα σε όλα αυτά πρέπει να ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ τα όρια και τις δυνατότητές μας, την κατάστασή μας, την ουσία και τις ποιότητές μας.

Να τα δούμε όλα αυτά τα παραπάνω κατάματα και ότι δεν μας ευχαριστεί, ότι τελικά δεν μας 'εξυπηρετει', ότι μας κλειδώνει και μας αμπαρώνει, να το υπερβούμε. Ναι;

Από την άλλη, μάλλον δεν είναι και τόσο απαραίτητο να υπερβούμε το οτιδήποτε....

Γιατί αν έπρεπε, θα το είχαμε κάνει ήδη.

Απλα. :)